-
1 konieczność
- ci; frobić (zrobić ( perf) coś) z konieczności — to do sth out of necessity
* * *f.necessity; konieczność dziejowa historical necessity; smutna konieczność sad necessity; stan wyższej konieczności absolute necessity; z konieczności (out) of necessity, by necessity; jeśli zajdzie konieczność l. w razie konieczności if necessary; znaleźć się w obliczu konieczności zrobienia czegoś be faced with the necessity to do sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konieczność
-
2 koniecznoś|ć
f sgt 1. (potrzeba) necessity, need- konieczność zmian/reform the need for change/the necessity of reform(s)- konieczność natychmiastowej operacji the need for immediate surgery- konieczność pracy i zarabiania na własne utrzymanie the need to work and earn money to support oneself- smutna konieczność a regrettable necessity- stan wyższej konieczności a case of absolute necessity- posiadanie samochodu jest koniecznością having a. owning a car is a necessity- praca jest dla niej przyjemnością, a nie koniecznością work is a pleasure for her, not a necessity- stanął przed koniecznością podjęcia decyzji he was faced with the necessity of making a decision- w razie konieczności if the need arises, in case of necessity- kradł z konieczności he stole out of necessity a. need, he was driven by necessity to steal2. Filoz. necessity- światem rządzi nieuchronna konieczność the world is governed by inevitabilityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > koniecznoś|ć
-
3 konieczność
konieczność [kɔɲɛʧ̑nɔɕʨ̑] ft. filoz Notwendigkeit fw razie konieczności im Notfallrobić coś z konieczności etw gezwungenermaßen tun -
4 notfalls
\notfalls Taxi nehmen z konieczności brać [ perf wziąć] taksówkę\notfalls habe ich auch eine Matraze w razie potrzeby mam także materac
См. также в других словарях:
kand — m IV, D. u, Ms. kandndzie, blm «pokarm dla pszczół, przyrządzony z miałkiego cukru i roztopionego miodu, podawany głównie matkom pszczelim w razie konieczności dokarmiania, np. zimą» ‹niem. z ar.› … Słownik języka polskiego
raca — ż II, DCMs. racacy; lm D. rac → I rakieta w zn. 3 ∆ Race ratownicze «race do sygnalizowania w razie konieczności udzielania pomocy rozbitkom, tonącym statkom itp.» przen. Race dowcipów. ‹wł.› … Słownik języka polskiego
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
